Na Arce o ósmej

"Na arce o ósmej" to współczesna sztuka niemieckiego autora Urlicha Huba uznana za "jedną z najbardziej inteligentnych, subtelnych i aktualnych propozycji teatralnych dla najmłodszych". Wystawiona na kilkunastu scenach zrobiła
w Polsce niezwykłą karierę.
Bohaterami sztuki są trzy małe pingwiny, które chcąc uratować się z potopu dołączają do pasażerów Arki Noego. Tekst Huba urzeka zabawnymi dialogami, zaskakuje szybkimi zwrotami akcji, prowokuje do stawiania pytań o porządek świata. Recenzentka "Gazety Wyborczej" pisała po premierze: "Warszawska realizacja jest jak dziecięcy rysunek. Oddaje wrażliwość maluchów, zaskakuje fantastycznymi skojarzeniami, dynamiką, prostotą. Jednocześnie okazuje się lustrem dziecięcych niepokojów".

Z recenzji prasowych:

Nowy spektakl w Teatrze Lalka to szansa dla rodziców, którzy nie wiedzą, jak rozmawiać z dzieckiem o Bogu, inności i śmierci. I przestroga dla tych, którzy faszerują maluchy absurdalnymi lękami. Ulrich Hub kilkoma prostymi zabiegami wprowadza maluchy w świat najbardziej podstawowych problemów:
tych uniwersalnych i tych współczesnych, kontrowersyjnych, nieoswojonych nawet przez wszystkowiedzących dorosłych.
Oto nadchodzi zagłada. Masowa eksterminacja. Wielki potop. Gołąb roznoszący zwierzętom wieść o katastrofie rozdaje w pośpiechu przepustki na arkę ratunkową. Co jednak zrobić, jeśli każdemu gatunkowi przysługuje jedynie podwójny bilet, a pingwiny są trzy? Przemycić przyjaciela na arkę, narażając się na karę, a może nawet ostateczne wyginięcie wszystkich pingwinów?
Czy Trzeciego Pingwina po prostu o zagrożeniu nie informować? W końcu przecież sam się zorientuje. Dwa „wybrane” pingwiny toczą zabawne, poruszające dyskusje o przyjaźni, odwadze i odpowiedzialności. Szukają sensu zbiorowej masakry. Zastanawiają się, czy lepiej ratować jednostkę, czy gatunek. Bo nawet jeśli za Trzecim Pingwinem nie przepadają, to jakoś trudno zatrzasnąć przed nim drzwi arki. Walczą z monstrualnym, paraliżującym przeczuciem, że to wszystko „ich wina”. Kręcą się niespokojnie na swoich „butorolkach”, drapią się po wyżelowanych czubach, trzepią bezradnie ortalionowymi skrzydłami. O co ostatecznie Bogu chodzi? Nie mają „przebiałego” pojęcia.
Tekst Ulricha Huba to jedna z najbardziej inteligentnych, subtelnych i aktualnych propozycji teatralnych dla najmłodszych. Delikatnie oswaja dzieciaki nie tylko
z tematami ekologii (ginące gatunki). Przygotowuje też do nieuchronnych rozmów o tematach obecnych nieustannie w mediach (o kataklizmach, nielegalnych imigrantach, wyborach moralnych w czasach Holocaustu) czy stresujących sytuacjach, z którymi maluch styka się we współczesnym świecie (kontrole na lotniskach, próbne alarmy bezpieczeństwa w przedszkolu). Zahacza o sprawy tolerancji dla inności. Bo co, jeśli Trzeci Pingwin zadurzy się w Gołębiu i postanowi tym uczuciem „epatować”?

Joanna Derkaczew
Ukryć pingwina przed Panem Bogiem„Gazeta Wyborcza”